Op deze pagina deel ik met u Sint Nicolaaskerken die ik heb mogen bezoeken. Onder het kopje "St Nicolaas devotie, gebeden en relieken" vind u de voornaamste Nicolaaskerken, die authentieke relieken bezitten en daarmee pelgrimsplekken zijn.
Sankt Nikolaus - Millen Selfkant, Duitsland
De parochiekerk van Millen is ontstaan uit de kerk die eigendom was van de heren van het kasteel van Millen. Zij schonken de kerk aan de benedictijnenabdij van Siegburg ten tijde van abt Kuno I (1105-26), die hier na 1121 een benedictijnenproosdij stichtte. In 1144 regelde aartsbisschop Arnold I van Keulen (1138-1148) de scheiding van eigendommen tussen de parochiegeestelijken en de monniken van Millen. De parochiedienst moest worden gehouden bij het altaar van Sint Nicolaas in het schip, terwijl de monniken de Gangolf- en Quirinusaltaren in het koor tot hun beschikking hadden.
In de 10e eeuw werd een hallenkerk met een verzonken, bijna vierkant koor gebouwd. Waarschijnlijk na de oprichting van de proosdij werd rond 1121/26 een iets breder schip aan de westkant voor deze kerk gebouwd. Enkele jaren later werd dit schip uitgebreid met een smalle zijbeuk aan de noordkant. In dezelfde eeuw werd een iets bredere kapel met een halfronde apsis, de zogenaamde Quirinuskapel, gebouwd aan de oostkant van deze zijbeuk. De westelijke toren werd voor het schip geplaatst, misschien in verband hiermee. Een rond oculusvenster (hagioscoop) werd uitgehakt uit een arduin in de oostelijke muur van het koor om het altaar van buitenaf te kunnen zien. In de 17e eeuw kreeg de kerk met het platte dak een plafond van gips. In 1636 werden de Quirinuskapel en in 1637 het koorhuis rijkelijk versierd met stucwerk in Italiaanse barokstijl. Na de oorlog in 1939/45 werd de kerk gerestaureerd.
De kerk bezit enkele bijzondere Nicolaasbeelden, een afbeelding in een gals-in-lood raam in het priesterkoor en een relieken.
Foto's Marcus Vankan
Sankt Nikolaus Gangelt Selfkant Duitsland
De driebeukige gotische basiliek werd in de 14e en 15e eeuw gebouwd, deels in kalksteen, maar voornamelijk in baksteen. De vier verdiepingen tellende toren van kalkstenen steunberen dateert uit de 14e eeuw, het schip met negen traveeën uit de eerste helft van de 15e eeuw en het westelijke gebouw dat de toren omsluit uit het begin van de 16e eeuw. Het gewelf van het schip wordt boven de zijbeuken ondersteund door steunberen. In de lichtbeuk van het schip zijn ramen in de vorm van spitsboogvelden, terwijl in de lichtbeuk van de westbouw roosvensters zijn die dateren van voor 1904.
Het huidige uiterlijk van de kerk wordt gekenmerkt door de restauratie van 1860. De schade veroorzaakt door de Tweede Wereldoorlog werd in 1951 hersteld.
De kerk bezit een mooi St Nicolaasbeeld, een afbeelding op een glas-in-lood raam en een reliek.
Foto's Marcus Vankan
